سلول‌های پوست هم مانند سایر سلول‌های بدن برای سلامت و انجام درست وظایف خود به آب نیاز دارند و کمبود آب باعث خارش، خشکی و سفتی آن می‌شود. این موارد نشانه‌های پوست دهیدراته هستند. پوست دهیدراته در واقع پوستی است که به‌ اندازه کافی درون بافت و سلول‌های آن، آب وجود ندارد یا به دلیل افزایش سن، توانایی نگه‌داری این مایع را از دست ‌داده است.

همه انواع پوست، چه خشک، چه چرب و چه معمولی، می‌توانند دچار مشکل کم آبی شوند. پوست کم آب یا دهیدراته چیزی است که اغلب در مورد آن سوال می‌شود و به‌نظر می‌رسد سردرگمی زیادی در مورد این که این نگرانی پوستی در مورد چیست و چرا ایجاد می‌شود وجود دارد. بخش عمده‌ای از این سردرگمی به این دلیل است که اصطلاح “پوست دهیدراته” اغلب به جای “پوست خشک” استفاده می‌شود، اما آنها یکسان نیستند! کم آبی پوست می‌تواند در همه انواع پوست رخ دهد و منحصر به پوست‌های خشک یا متوسط نیست. در واقع پوست دهیدراته یک بیماری پوستی است که در آن، بافت پوست دچار کمبود آب می‌شود و پوست خشک نوعی پوست است که به دلیل کمبود چربی خشک شده! حال که از تفاوت اولیه پوست دهیدراته با پوست خشک سر در آوردیم، پیدا کردن بهترین محصولات و تنظیم بهترین روتین مراقبت از پوست برای اینکه بتوانیم پوستی صاف، درخشان و حجیم داشته‌باشیم بسیار آسان‌تر خواهد بود!

پوست دهیدراته چیست؟

همان‌طور که گفتیم، پوست بی‌آب یا همان پوست دهیدراته یعنی پوستی که به‌اندازه کافی در بافت خود آب ندارد یا توانایی نگهداری این مایع حیاتی را از دست‌ داده است. از دست ‌دادن آب در پوست صورت باعث کدرشدن رنگ آن و بیشتر به‌چشم‌آمدن چروک‌های ریز می‌شود. در واقع دهیدارته شدن پوست باعث می‌شود که پیرتر به نظر برسیم.

هر یک از ما نوع پوست متفاوتی داریم، از پوست چرب گرفته تا معمولی، مختلط و خشک. اما باید بدانید که احتمال بی‌آب شدن انواع پوست وجود دارد، حتی نوع چرب آن. پوست ما با افزایش سن و تأثیر شرایط محیطی بر آن تغییر می‌کند، یکی از این تغییرات می‌تواند دهیدراته شدن باشد.

تفاوت بین پوست خشک و دهیدراته چیست؟

پوست خشک و پوست کم آب شبیه هم هستند. با این حال اگرچه آنها می‌توانند یکسان به‌نظر برسند، اما به دلیل عوامل مختلفی ایجاد می‌شوند. هنگامی که پوست خشک می‌شود، به این معنی است که پوست شما به اندازه کافی روغن طبیعی که برای محافظت از خود نیاز دارد را تولید نمی‌کند. این موضوع ممکن است به چند دلیل اتفاق بیفتد، مثلا ممکن است فردی که به بیماری پوستی مانند درماتیت یا اگزما مبتلا شده، دچار خشکی پوست شود.

شستشوی مکرر با شوینده‌های معمولی نیز می‌تواند با از بین بردن روغن‌های موجود در پوست باعث خشکی آن شود. علاوه بر این، برخی افراد به‌طور طبیعی پوست خشک‌تری نسبت به دیگران دارند. اما در مقابل، پوست کم آب یا دهیدراته در نتیجه مصرف ناکافی آب ایجاد می‌شود.

پوست کم‌آب سفت و کدرتر از حد معمول نیز به‌نظر می‌رسد. همچنین ممکن است متوجه شوید که چین و چروک‌های صورت شما بزرگ‌تر شده‌اند و یا چروک‌های جدیدی همراه با خطوط تیره‌ی عمیق‌تر در مکان‌هایی از پوستتان تشکیل شده‌اند که قبلا وجود نداشتند.

از سوی دیگر، پوست خشک با کمبود چربی مشخص می‌شود. پوسته پوسته شدن و خارش معمولاً در نتیجه خشک بودن پوست ایجاد می‌شوند. اساساً، وجود ناراحتی عمومی در سراسر پوست بدن نشانه اصلی خشکی پوست است. با این حال بدترین نواحی برای تجربه خشکی پوست معمولاً نزدیک ابروها و اطراف بینی و دهان هستند.